Μέχρι πριν λίγα 24ωρα λίγοι γνώριζαν που βρίσκονται τα χωριά Δαμασκηνιά και Δραγασιά. Δύο πανέμορφα χωριά στις ανατολικές πλαγιές του Άσκιου όρους χωμένα μέσα στις καστανιές και στην άγρια βλάστηση, 82 χλμ. βορειοδυτικά του δήμου Κοζάνης και σε υψόμετρο 1.000 μέτρων.
«Οταν πονηρεύτηκε ήταν αργά…»
Το μοναδικό καφενείο ήταν μαζί ταβέρνα και παντοπωλείο. Το σημείο αναφοράς και συγκέντρωσης του χωριού. Ο 65χρονος καφετζής – ταβερνιάρης – παντοπώλης και ό,τι άλλο βάζει ο νους ήταν πάντα έξω καρδιά.
Φίλευε τους περαστικούς, εξυπηρετούσε τους πελάτες, ξεναγούσε τους επισκέπτες και φρόντιζε τους 71 κατοίκους της Δαμασκηνιάς και τους 10 της Δραγασιάς, χωριό που είναι 4 χιλιόμετρα πιο δυτικά. Μάλιστα εκεί μένει ο γιος του και η 8 μηνών έγκυος γυναίκα του. Ο χρόνος στο χωριό κυλούσε αργά και ανέμελα μέχρι που τη Δευτέρα το χωριό τέθηκε σε καραντίνα λόγω των κρουσμάτων κορονοϊού.
Μέχρι τη στιγμή που ο 65χρονος καφετζής και πάτερ φαμίλιας ένιωσε ρίγη, είχε ξηρό βήχα και ανέβασε πυρετό. Δεν φαντάστηκε πως είχε κολλήσει κορονοϊό. Όταν άρχισε να πονηρεύεται (γύρω στις 6 του μήνα) ήταν αργά. Σε χρόνο «μηδέν» κόλλησαν η σύζυγος του και ο 90χρονος πατέρας του που δεν άντεξε και υπέκυψε στο νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ ως το δεύτερο βεβαιωμένο θύμα του κορονοϊού στην Ελλάδα μετά τον 66χρονο που υπέκυψε στην Πάτρα. Από τότε ο χρόνος τρέχει με ταχύτητα φωτός.
Στη Δραγασιά διαγνώστηκαν άλλα τέσσερα κρούσματα και το χωριό μπήκε σε καραντίνα από το μεσημέρι της Δευτέρας 16 Μαρτίου. Απαγορεύτηκαν οι μετακινήσεις, έκλεισαν οι δρόμοι και οι κάτοικοι ζουν το απόλυτο δράμα, καθώς κάποιοι παλεύουν με τον κορονοϊό, άλλοι με το φόβοι και όλοι μαζί με τον τρόμο και την αβεβαιότητα του αποκλεισμού. Οι συγγενείς τούς υποστηρίζουν ψυχολογικά μέσω τηλεφώνων. Ακόμα και τα παιδιά τους, οι συγγενείς τους δε μπορούν να πλησιάσουν.
Η παιδική χαρά του χωριού
«Μου τηλεφωνούν και κλαίνε»
«Η κατάσταση είναι απελπιστική. Οι υπόλοιποι 60 κάτοικοι της Δραγασιάς είναι ζωντανοί νεκροί από το φόβο τους. Τώρα που σας μιλάω περίπου 10 από αυτούς έχουν τα συμπτώματα στο λαιμό και ξεκίνησαν πυρετό. Τι θα κάνουν; Μου τηλεφωνούν οι άνθρωποι και κλαίνε. Ζητάνε βοήθεια. Βλέπουν πως τους έχουν αποκλείσει και κανείς δεν τους λέει ποιο είναι το πλάνο της Πολιτείας», λέει στο ethnos.gr ο πρόεδρος του συλλόγου Δαμασκηνιάς Βοΐου Κοζάνης Στέλιος Ζήκας.
«Με εκλιπαρούν να μην τους εγκαταλείψουμε»
Οπως τονίζει κάθε ώρα που περνά η κατάσταση γίνεται πιο δύσκολη και φωνάζει με όλη του τη δύναμη προς τον Δήμο, την Περιφέρεια αλλά και όλες τις αρμόδιες αρχές: «Εγώ μένω στη Θεσσαλονίκη και είμαι σε αναμμένα κάρβουνα. Φανταστείτε τους ανθρώπους που είναι στο χωριό και έχουν πλημμελή ενημέρωση. Με καλούν και μου ζητούν βοήθεια. Με εκλιπαρούν να μην τους εγκαταλείψουμε. Τι να κάνω κι εγώ; Είμαι σε απόγνωση. Αν με ακούν οι υπεύθυνοι ας κάνουν κάτι για αυτούς τους ανθρώπους. Γράψτε, μιλήστε, φωνάξτε όλοι. Μην αφήσετε τα χωριά να σβήσουν από τον χάρτη. Θα ξεκληριστεί το χωριό. Βοηθήστε τους ανθρώπους. Ας πάει κάποιο ιατρικό συνεργείο να τους δει, να τους μιλήσει κάποιος άνθρωπος με γνώσεις. Είναι όλοι πολύ άσχημα ψυχολογικά. Αισθάνονται σαν μελλοθάνατοι. Τώρα πρέπει να τους υποστηρίξουν να το ξεπεράσουν. Να ξέρουν πως όλοι είμαστε στο πλευρό τους και όλα θα πάνε καλά».
«Νόσησε και η νύφη του που είναι 8 μηνών έγκυος»
Οπως λέει στο ethnos.gr ο Στέλιος Ζήκας από την έρευνα που γίνεται όλοι καταλήγουν στο συμπέρασμα πως πρώτα κόλλησε ο 65χρονος καφετζής της Δαμασκηνιάς και μετά έγινε διασπορά στο χωριό πιθανότατα από ένα μνημόσυνο που έγινε στο μαγαζί του που είναι και το μοναδικό στα δύο χωριά: «Ο ταβερνιάρης πήγαινε συχνά στην Καστοριά για προμήθειες. Εκεί μάλλον κόλλησε και μετά πέρασε στην γυναίκα του και στον μπαμπά του, ο οποίος δεν άντεξε. Μέσα από το μνημόσυνο πιθανότατα πέρασε στους υπολοίπους και το λέω αυτό γιατί κόλλησε και ένας επισκέπτης. Εν πάση περιπτώσει ο άνθρωπος δεν ήξερε και δεν το φανταζόταν πως θα γινόταν αυτή η ζημιά. Κόλλησε και ο γιος του και η 8 μηνών έγκυος νύφη του που μένουν στην Δραγασιά. Είμαστε όλοι στο πλευρό αυτών των ανθρώπων. Απλά αναφέρουμε τα περιστατικά για να βρούμε μία άκρη. Είμαστε κοντά στους ασθενείς που δοκιμάζονται πιο πολύ απ΄όλους».
«Υπάρχει και κάτι ευχάριστο»
Ως επίλογο για τη νέα μέρα που θα ξημερώσει ο Στέλιος Ζήκας μας μετέφερε αισιόδοξα μηνύματα από τη νοσηλεία του καφετζή: «Ναι, να σας πω και ένα ευχάριστο .Ο 65χρονος καφετζής είναι στο νοσοκομείο και δείχνει σημάδια ανάκαμψης. Αν και η ηλικία του είναι επικίνδυνη, οι γιατροί είναι αισιόδοξοι. Προσεύχομαι να γίνει καλά ο άνθρωπος. Προσεύχομαι για όλους αλλά δεν χαλαρώνουμε. Τηρούμε τα μέτρα και ο νους μας είναι σε αυτούς που δοκιμάζονται περισσότερο».
