Ξέρω ότι διαβάζοντας αυτές τις λέξεις θα παραξενευτείς … θα νιώσεις ίσως περίεργα γιατί γνωρίζεις ότι δεν μ αρέσει πολύ να γράφω… οι σκέψεις μου άλλωστε με έμαθες να ”φωνάζουν” να βγαίνουν ξεκάθαρα από την ψυχή μου να μην κρύβονται υποκριτικά πίσω από δήθεν λόγια χαμόγελα και προσποιήσεις…
Μεγαλώσαμε μαζί αυτή είναι μια βασική αλήθεια… Με κράτησες στην αγκαλιά σου από 40 ημερών βλέπω φωτογραφίες μας και απορώ… ένα παιδί κρατά αγαπά και μεγαλώνει με υπομονή ένα μωρό.. εμένα…
Η γιαγιά Παναγιώτα η μαμά σου έγινε και δική μου με μεγάλωσε μου χάρισε εκείνη τον χαρακτήρα κι εσύ τα ιδανικά να είμαι αυτό που είμαι και που εσύ καμαρώνεις…
Πατέρα είμαστε μαζί … οι δυο μας … η γιαγιά – μαμά μας είναι πλέον όπως εσύ έγραψες στα χέρια των αγγέλων… Παρέα συνεχίζουμε… με τις χαρές μας την καθημερινότητα μας τις κουβέντες μας τις εντάσεις μας και τα όνειρα μας…
Ένας πατέρας για 4 παιδιά… 4 παιδιά όλα για τον πατέρα μας… Εσένα…
Ξέρεις ότι δυσκολεύομαι να γράφω τις σκέψεις μου .. μ αρέσει να μιλάω ευθεία ξεκάθαρα και χωρίς υπεκφυγές… όμως σήμερα στα γενέθλια σου αποφάσισα να γράψω αυτές τις λέξεις γιατί θέλω να υπάρχουν κάπου γραμμένες οι σημερινές μου σκέψεις.
Μεγαλώσαμε μαζί και συνεχίζουμε η γιαγιά γέννησε ένα παιδί εσένα -αλλά έχει 5 που την μνημονεύουν την σκέφτονται την αγαπούν και θα τη θυμούνται για πάντα… σήμερα δεν είναι εδω να μας φτιάξει τις γλυκές τηγανίτες της να σε αγκαλιάσει και να σου πεί όπως κάθε χρόνο.. χρόνια σου πολλά γιόκα μου.. έτσι θυμάμαι που σε έλεγε .. κι εμένα έτσι με έλεγε ..
Πατέρα έχουμε ζήσει πολλά… έχω παρακολουθήσει όλη σου τη ζωή … Κι εσύ όμως όπως και η γιαγιά μου ήσουν και είσαι ο καλύτερος ακροατής μου… Θα είμαι εδώ δίπλα σου -ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ-
Εγώ και τα αδέρφια μου είμαστε κοντά σου σ αγαπάμε πολύ και σου ευχόμαστε χρόνια σου πολλά.
Αντώνης… Κωνσταντίνος .. Λυδία .. Σύλια..
